خودرو

تعویق شش‌ماهه در واگذاری سهام یکی از خودروسازان بار دیگر بحث «اهلیت صنعتی» را در خصوصی‌سازی زنده کرده است؛ اصلی که نادیده گرفتن آن در گذشته، به شکست بخشی از واگذاری‌ها انجامید.

اگر خصوصی سازی با حضور سرمایه‌گذاران صنعتی واقعی انجام نشود، تغییر مالکیت کارخانه‌ها صرفاً یک جابه‌جایی اسمی خواهد بود که نه کیفیت را ارتقا می‌دهد و نه نوآوری را به همراه می‌آورد.

شتاب‌زدگی در فرآیند واگذاری خودروسازان دولتی می‌تواند به واگذاری به افراد یا نهادهای فاقد توان مدیریتی بینجامد و شکست دوباره خصوصی‌سازی را رقم بزند.

در مزایده ۲۹۴ اموال منقول، سازمان جمع‌آوری و فروش اموال‌تملیکی در مجموع بیش از ۶ هزار میلیارد ریال کالا عرضه شده است.

استمرار توقف فروش تهدیدی جدی برای بازار محسوب می‌شود. تحلیلگران هشدار می‌دهند که اگر این وضعیت ادامه یابد، عرضه خودرو محدود شده و شکاف قیمتی دوباره افزایش خواهد یافت. این موضوع می‌تواند به نفع دلالان و به ضرر مصرف‌کنندگان باشد.

سال بعد ممکن است واردات تویوتا کرولا به‌شدت کاهش یابد؛ شرکت‌ها به‌جای این خودرو، بر واردات تویوتا کمری با موتور ۲ یا ۲.۵ لیتری تمرکز کنند.

آیا باید به هر قیمتی اموال و کارخانه های دولتی را خصوصی کرد و یا باید این دارایی را که متعلق به سهامداران و مردم است را به ارزش واقعی رساند و سپس طی یک فرآیند قانونی و به افراد دارای اهلیت آن واگذار کرد؟