عباس قربانعلی‌بیک، کارشناس ارشد حمل‌ونقل ریلی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم با اشاره به اهداف قانون مدیریت سوخت اظهار کرد: بر اساس این قانون، سهم حمل‌ونقل ریلی باید از ۷ درصد در بخش بار و ۴ درصد در بخش مسافر در سال ۱۳۸۶، به‌ترتیب به ۳۰ و ۱۸ درصد تا پایان برنامه هفتم توسعه افزایش یابد. برای دستیابی به این هدف، راه‌آهن باید به سمت اقتصادی شدن حرکت کند و گام نخست در این مسیر، ارتقای بهره‌وری است.
وی با بیان اینکه بهره‌وری بخش لکوموتیو در ایران حدود ۵۰ درصد میانگین جهانی و کمتر از ۱۰ درصد نسبت به کشورهای پیشرفته است، افزود: در بخش واگن‌های باری نیز وضعیت مشابهی وجود دارد. هرچند دستیابی به سطح بهره‌وری کشورهای پیشرفته به‌طور کامل ممکن نیست، اما می‌توان با تلاش و برنامه‌ریزی به درصد بالایی از آن نزدیک شد.
قربانعلی‌بیک تأکید کرد: ارتقای بهره‌وری باید به مطالبه‌ای جدی از سوی وزارت راه و شهرسازی و مجلس شورای اسلامی از شرکت راه‌آهن تبدیل شود. مشکل پایین بودن بهره‌وری تنها مختص بخش ریلی نیست و در حوزه‌های هوایی و جاده‌ای نیز دیده می‌شود، اما راه‌آهن فرصت ویژه‌ای برای افزایش بهره‌وری دارد که تاکنون چندان جدی گرفته نشده است.
وی یکی از راهکارهای کلیدی در افزایش بهره‌وری قطارهای مسافری را افزایش سرعت متوسط دانست و گفت: این موضوع مستلزم بهبود خطوط، ناوگان و بهره‌برداری است. دوخطه کردن مسیرها و برقی‌سازی شبکه ریلی از دیگر اقدامات مؤثر است که سال‌ها از آن عقب مانده‌ایم.
وی یادآور شد: برقی‌سازی خطوط می‌تواند بهره‌وری واگن‌های مسافری را در گام نخست تا ۱۰۰ درصد و در گام دوم با تعویض واگن تا ۳۰۰ درصد افزایش دهد. به‌عنوان مثال، واگنی که اکنون سالانه ۱۲۰ هزار مسافر-کیلومتر جابه‌جا می‌کند، با برقی‌سازی، تبدیل به واگن اتوبوسی و افزایش سرعت، عملکرد آن تا ۴ برابر وضعیت فعلی خواهد رسید.
کارشناس ارشد حمل‌ونقل ریلی با اشاره به توان داخلی در این بخش گفت: خوشبختانه کشور توان احداث خطوط ریلی با سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت را دارد. برای خطوط ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها حدود ۲۰ درصد از تجهیزات نیاز به واردات دارد که این رقم نیز اغراق‌آمیز است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید